හැත්තෑව දශකයේ මුල දිනෙක කොළඹ නාලන්දා විද්‍යාලයේ සිට ආනන්ද විද්‍යාලයට පැමිණි ලයනල් මෙන්ඩිස් මහතාට භාරදූර කර්තව්‍යයක් පැවරී තිබුණි.
ආනන්ද විදුහලේ ක්‍රිකට් භාර ආචාර්යවරයා ලෙසින් සහ කනිෂ්ඨ ක්‍රිකට් පුහුණුකරුවා ලෙසින් වයස අවුරුදු 12න් පහළ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමක් ආරම්භ කිරීම එතුමාගේ වගකීම වී තිබුණි.
එකල ආනන්දය සතුව ක්‍රිකට් පිටියක් නොතිබූ බැවින් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට හිතැති ආනන්දයේ දරුවන්ට එක්තරා දිනෙක සවස් යාමයේ නාලන්ද ක්‍රීඩාංගණයට පැමිණෙන ලෙස ලයනල් මෙන්ඩිස් මහතා දැනුම් දී තිබුණි.
මෙන්ඩිස් මහතා අදාළ දිනයේ නාලන්ද විද්‍යාලයීය ක්‍රීඩාංගණයට යන විට ළමුන් හාරසීයකට අධික සංඛ්‍යාවක් ක්‍රිකට් පුහුණුව වෙනුවෙන් එහි පැමිණ තිබුණි. ක්‍රිකට් පුහුණුවට පැමිණි ළමුන්ගේ සංඛ්‍යාව මෙන්ඩිස් මහතා තරමක් විමතියට පත් කළ අතර පැමිණි ළමුන් කාණ්ඩ කිහිපයකට වෙන් කර පුහුණුව ආරම්භ කිරීමට එතුමා තීරණය කළේය.
පුහුණුවීම් ආරම්භ කිරීමට පෙර ටෙනිස් පන්දුවෙන් එක්තරා හුරුබුහුටි දරුවෙකු ඉතා දක්ෂ අයුරින් පන්දුවට පහර දෙන ආකාරය මෙන්ඩිස් මහතා නිරීක්ෂණය කර තිබුණි. මුලින්ම පන්දු රැකීමේ අභ්‍යාස කිහිපයකින් සිය පුහුණුවීම ඇරඹූ මෙන්ඩිස් මහතාට තමා අවධානය යොමු කරගෙන සිටි දරුවා තවදුරටත් එහි නොමැති බව පසක් විය.
අදාළ දරුවාට වූයේ කුමක් දැයි විමසා බලන මෙන්ඩිස් මහතාට දැනගන්නට ලැබුණේ අප කතානායක දරුවාගේ වැඩිමහල් සොයුරා තමා යටතේ පුහුණුවීමේ යෙදෙන බවයි. වැඩිමහල් සොයුරාගේ මාර්ගයෙන් අදාළ සිසුවා තමා වෙත ගෙන්වා ගත් ලයනල් මෙන්ඩිස් පුහුණුවීමට නොපැමිණි හේතුව විමසා සිටියේය.
“සර්, මම ආවේ මගේ අයියත් එක්ක. මට තාම වයස අඩුයි” කුඩා දරුවාගේ පිළිතුර විය.
ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයෙකු යන දුර ඇසිල්ලකින් හඳුනාගත හැකි ගුරුවරයෙකු වූ ලයනල් මෙන්ඩිස් මහතා අදාළ දරුවාගේ ක්‍රීඩා විලාශය ගැන මහත් පැහැදීමකට පත්ව සිටියේය.
තමාට ආවේණික අලංකාර නිදහස් රටාවකින් පන්දුවට පහර දෙන මෙම කුඩා ක්‍රීඩකයා පන්දු යැවීමේ මෙන්ම පන්දු රැකීමේ දී ද රිද්මයානුකූල බවක් පෙන්වන බව මෙන්ඩිස් මහතාගේ තියුණු ඇසට හසුවී තිබුණි.
“වයස ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ඔය දරුවා හොඳින් ක්‍රීඩා කරනවා මම දැක්කා. දිගටම පුහුණුවීම්වලට එන්න“ මෙන්ඩිස් මහතා කුඩා දරුවා අමතා ප්‍රකාශ කළේය.
තුන් ඉරියව්වෙන්ම දස්කම් දැක්වූ අප කතානායක කුඩා දරුවා එදා කණ්ඩායමේ එකොළොස් දෙනා අතරට සුදුසුකම් ලබන්නට සමත් විය.
එදා ලයනල් මෙන්ඩිස් මහතා පුහුණුවීම්වලට කැඳවමින් කණ්ඩායමට තෝරාගත් අර්ජුන රණතුංග නම් කුඩා දරුවා ඉන් වසර විසි ගණනකට පසු ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ලෝක ක්‍රීඩාවේ හිණිපෙත්තටම උසවා තබන්නට සමත් විය.
1978 වසරේ කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලයත් මීගමුව ශාන්ත මරියා විදුහලත් අතර වයස 15න් පහල කාණ්ඩයේ තරගයක් මීගමුවේ දී පැවැත්විය.
මෙම තරගයේ කාසියේ වාසිය දිනූ දාහතර හැවිරිදි ආනන්ද නායක අර්ජුන රණතුංග මුලින්ම පන්දුවට පහර දීමේ වාරය තමන් සතු කරගන්නට තීරණය කළේය. ආනන්දය වෙනුවෙන් ඉනිම ආරම්භ කළ අර්ජුන රණතුංග සහ ජීවක වීරසිංහ පළමු කඩුල්ල වෙනුවෙන් දැවැන්ත ලකුණු 289ක සම්බන්ධතාවයක් ගොඩ නැගුවෝය.
අප නෑසූ තවත් කතා:
- ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ මහානර්ඝ නාමය මහානාම
- වීර කාව්‍යයක් නොගැයුණු ලාංකේය ක්‍රිකට් මහානාමය
- අනූ ගණන්වල අපි, ක්‍රිකට් සහ සබ්සේ බඩා කිලාඩි!
- උදේ පාන්දර සංගාට ආ අමුතු තාලයේ ෆැක්ස් පණිවිඩය
- අරාබිකරයට ක්‍රිකට් කියාදෙන ලංකා පුත්‍රයා
මීගමුව ක්‍රීඩාංගණයේ හතරේ සීමාවට යාර පනහක පමණ දුරක් තිබූ අතර වයස දාහතරක් වූ අර්ජුන එල්ල කළ සමහර පහරවල් ක්‍රීඩාංගණයෙන් ඉවතටම ගොස් ක්‍රීඩාංගණයට මදක් එපිටින් තිබූ නිල නිවාසයක වහල මතට පතිත විය.
අර්ජුන සිය පෞද්ගලික ලකුණු මට්ටම 150 සීමාවට සේන්දු වෙද්දී ලයනල් මෙන්ඩිස් මහතා අමතා ඉනිම අත්හිටුවීමට එම ලකුණු ගණන ප්‍රමාණවත් වේ දැයි විමසා සිටිය ද මෙන්ඩිස් මහතා එයට කැමැත්තක් ප්‍රකාශ කළේ නැත.
එදා ආනන්ද කණ්ඩායම ඉනිම සිය අත්හිටුවීමට තීරණය කරන අවස්ථාවේ කුඩා අර්ජුන නොදැවී ලකුණු 315ක් රැස් කරගෙන සිටියේය.
” ඒ ක්‍රීඩාංගණය තරමක විශාල එකක්. මට මතක විදියට එදා මම හයේ පහර 12ක් සහ හතරේ පහර 48ක් එල්ල කළා”
වයස දාහතරේ දී තමා පෑ වික්‍රමය ගැන පසු කලෙක ඔහු මෙම ලියුම්කරු සමඟ කීවේය.
“මම නැවතිල හිටියේ අපේ මාමලගෙ ගෙදර. මගේ බිරිඳ සමදරා මාමගේ දුව. මට මතකයි එදා තරගය අවසාන වෙලා ඇවිත් සමදරා ඇතුළු ගෙදර අය ‘කීයක් ගැහුවද’ කියල ඇහුවාම මම 315ක් කියල කිව්වා. ඔවුන් හිතුවේ ඒ කණ්ඩායමේ මුළු ලකුණු සංඛ්‍යාව කියල. කිසිම කෙනෙක් එදා මා කී දෙය විශ්වාස කළේ නෑ.”
එතැනින් නොනැවතී පන්දු යවමින් ශාන්ත මරියා කණ්ඩායමේ කඩුලු 11කට වග කියන්නට ද කුඩා අර්ජුන එදා සමත්වුණේය. එය ඇදහිය නොහැකි අන්දමේ විශිෂ්ට තුන් ඉරියව් දස්කමකි.
රණතුංග පවුල දේශපාලනයට ඇති සම්බන්ධයත් ඇතැම් අවස්ථාවල දී දේශපාලන පළිගැනීම්වලට ලක්වූ බවත් නොරහසකි.
දේශපාලන අන්තවාදීන් පිරිසක් එක්තරා අවස්ථාවක රණතුංග නිවස ගිනි තැබූහ. ඒ අවස්ථාවේ ගිනි දැල් මැදින් නිවසට ඇතුළු වූ කුඩා අර්ජුන සිය ක්‍රිකට් පිත්ත රැගෙන ඉවතට පැන ගත් බව අර්ජුනගේ පියා හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි රෙජී රණතුංග මහතා වරක් ප්‍රකාශ කළේය.
එදා පටන්ම ක්‍රිකට් ඔහු සතුව තිබූ මහානර්ඝ වස්තුව විය.
1982 වසරේ ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම එංගලන්තයට එරෙහිව සිය මංගල ටෙස්ට් තරගයට ක්‍රීඩා කරන විට දහඅට හැවිරිදි අර්ජුනත් ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකුව සිටියේය.
“මංගල ටෙස්ට් තරඟයට කලින් පැවැත්වුණ පුහුණු තරගයේ දී මම ලකුණු ටිකක් රැස් කළා. මතක විදියට ලකුණු තිස් ගණනක් එහෙමත් තිබුණා.
එදා මංගල තරගයට කලින් දවසේ බන්දු අයියා ඇවිත් කිව්වා. හෙට තරගයට ඔබ ක්‍රීඩා කරනවා සූදානම් වෙන්න කියල. ඒත් අපේ කිසිම කෙනෙක්ට ටෙස්ට් තරගයක වෙන්නේ මොකක්ද කියල හරි හැටි අවබෝධයක් තිබුණේ නෑ.”
එදා පී. සරා ක්‍රීඩා පිටියේ දී කාසියේ වාසිය දිනා මුලින්ම පන්දුවට පහර දුන් ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ මුල් කඩුලු හතර ලකුණු 34ක් වන විට ක්‍රීඩාගාරයට හරවා යවන්නට එංගලන්ත වේගපන්දුකරුවන් සමත්කම් පෑවේය.
බන්දුල වර්ණපුර, සිදත් වෙත්තමුණි, රෝයි ඩයස්, දුලීප් මෙන්ඩිස් වැනි පළපුරුදු පිතිකරුවන් ඉක්මනින් ක්‍රීඩාගාරයට ගිය අවස්ථාවක ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ ගෞරවය බේරාගන්නට අගනා අර්ධ ශතකයක් ලබා ගන්නට තරුණ අර්ජුන සමත් විය.
පන්දු අනුහයකින් වාර්තා වූ අර්ජුනගේ ලකුණු 54ට අගනා හතරේ පහර හතක් අන්තර්ගත වී තිබුණි. එම ඉනිම පුරාවටම අනාගතයේ ක්‍රිකට් පිටියේ බිහිවන සුපිරිතම පුරාවෘත්තයක ලක්ෂණ නොඅඩුව පෙන්නුම් කෙරුණි.
විශේෂ ස්තුතිය: ධ්‍යාන් රණතුංගට
>> තවත් විශේෂාංග ලිපි සඳහා පිවිසෙන්න <<
